Sorry, you need to enable JavaScript to visit this website.

Παιδικής κι Εφηβικής Γυναικολογίας Ιατρείο

Γενικά

Το Τμήμα Παιδικής και Εφηβικής Γυναικολογίας ιδρύθηκε με σκοπό να προσφέρει μία ολοκληρωμένη προσέγγιση και αντιμετώπιση σε όλα τα γυναικολογικά προβλήματα που εμφανίζονται ή/και διαγιγνώσκονται από τη νεογνική μέχρι και την εφηβική ηλικία.

Παρέχει με ιδιαίτερη λεπτότητα και ευαισθησία μία προσεκτική και εξειδικευμένη προσέγγιση σε όλο το φάσμα της γυναικολογικής φροντίδας των παιδιών και των νέων κοριτσιών, δημιουργώντας μία ουσιαστική σχέση εμπιστοσύνης κι επικοινωνίας.

Για μας, γνώμονας της εξειδικευμένης και επιστημονικά τεκμηριωμένης προσέγγισης του νεαρού κοριτσιού είναι η εδραίωση μίας θεμελιώδους σχέσης - ζωής που θα διασφαλίσει τη γυναικολογική υγεία του νεαρού κοριτσιού και μακροπρόθεσμα τη σεξουαλική ολοκλήρωση και την αναπαραγωγική ικανότητα της ενήλικης γυναίκας.

Ιατρικές Υπηρεσίες

Στο Τμήμα εξετάζονται κορίτσια από τη βρεφική, την παιδική, την εφηβική ηλικία έως και την ενηλικίωσή τους. Η παραπομπή για την εξέταση γίνεται κυρίως από Παιδιάτρους, Γυναικολόγους και Ενδοκρινολόγους.

Στη νεογνική ηλικία συναντούμε περιπτώσεις με αμφίβολα έξω γεννητικά όργανα, οι οποίες απαιτούν άμεση διάγνωση και έγκαιρη αντιμετώπιση.

Επιπρόσθετα διάφορα γενετικά σύνδρομα με ή χωρίς χρωμοσωμικές ανωμαλίες μπορεί να χρειαστούν παιδογυναικολογική εκτίμηση, μέσα στο πλαίσιο της συνολικής διερεύνησης, διάγνωσης και αντιμετώπισης, σε στενή συνεργασία με ιατρούς άλλων ειδικοτήτων του νοσοκομείου μας.

Στην παιδική ηλικία, τα συχνότερα προβλήματα αφορούν στις αιδοιοκολπίτιδες (φλεγμονές των γεννητικών οργάνων), για την αντιμετώπιση των οποίων είναι απαραίτητη η ειδική λήψη υγρού από τον κόλπο δια μέσω της οπής του παρθενικού υμένα.

Η σύμμυση (συνένωση) των μικρών χειλέων του αιδοίου, καθώς και διάφορες συγγενείς ανωμαλίες του γεννητικού συστήματος, αν και σπανιότερες διαγιγνώσκονται στην ηλικία αυτή και αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά με έγκαιρη πλαστική - χειρουργική αποκατάσταση.

Τα τραύματα των έξω γεννητικών οργάνων είναι, επίσης, αρκετά συχνά και αντιμετωπίζονται ανάλογα την περίπτωση με συρραφή – χειρουργική αποκατάσταση, πάντα με ιδιαίτερη προσοχή.

Ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα τέλος της παιδικής ηλικίας είναι οι διαταραχές της ήβης, με την πρώιμη ήβη να αποτελεί το σοβαρότερο από αυτά, για την αντιμετώπιση της οποίας απαιτείται ενδελεχής διερεύνηση και προσεκτική προσέγγιση.

Στην εφηβική ηλικία τα συχνότερα γυναικολογικά προβλήματα αφορούν σε διαταραχές του εμμηνορρυσιακού κύκλου.

Το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών, η δυσμηνόρροια (έντονος πόνος στη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως), οι περιπτώσεις δυσλειτουργικής αιμορραγίας της μήτρας, και η αραιομηνόρροια αποτελούν μερικές από τα συνηθέστερες διαταραχές.

Πολύ σημαντικό κομμάτι αποτελούν τα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα, τα οποία τα τελευταία χρόνια παρουσιάζουν μία αυξανόμενη συχνότητα, εξαιτίας της πρώιμης έναρξης των σεξουαλικών επαφών.

Κάποιες συγγενείς ανωμαλίες διάπλασης του γεννητικού συστήματος που προκαλούν απόφραξη και παρακωλύουν την κανονική εμμηνορρυσία, γίνονται αντιληπτές στην εφηβεία και αντιμετωπίζονται με χειρουργικές- πλαστικές επεμβάσεις.

Οι κύστεις των ωοθηκών στην εφηβεία αποτελεί επίσης ένα ακόμα πρόβλημα, που απαιτεί προσεκτική διαγνωστική προσέγγιση, ενώ καταβάλλεται ιδιαίτερη προσπάθεια για όσο το δυνατόν πιο συντηρητική αντιμετώπιση.

Διαταραχές στην ανάπτυξη των μαστών με κυριότερο πρόβλημα την ανισομαστία, την ασυμμετρία των μαστών, τις ψηλαφητές μάζες, την εκροή υγρού από τη θηλή και τη μαστοδυνία αποτελούν συχνή αιτία προσέλευσης στο Τμήμα, για τις οποίες επίσης μετά από τον απαραίτητο απεικονιστικό έλεγχο αντιμετωπίζονται κατάλληλα.

Τέλος, η ενημέρωση και συμβουλευτική σχετικά με τον προληπτικό εμβολιασμό των εφήβων εναντίον του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, την ασφαλή έναρξη των σεξουαλικών επαφών και η σωστή πληροφόρηση για τις διαθέσιμες μεθόδους προφύλαξης από τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, καθώς και αντισύλληψης, αποτελούν συχνά ζητήματα για τα οποία γονείς και έφηβες ζητούν βοήθεια από τον Παιδογυναικολόγο.

Στο Τμήμα μας προσφέρεται συμβουλευτική στις έφηβες για τις αντισυλληπτικές μεθόδους που μπορούν να ακολουθήσουν, για τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της κάθε μεθόδου, για την επείγουσα αντισύλληψη, καθώς και τον έλεγχο που πρέπει να ακολουθεί η εφαρμογή κάθε μεθόδου, προκειμένου να διασφαλίζεται η υγεία της εφήβου.

Το Παιδογυναικολογικό Ιατρείο παρέχει όλο το φάσμα της φροντίδας των παιδιών και των νέων κοριτσιών, σε στενή συνεργασία με την Παιδιατρική Κλινική, το Τμήμα Εφηβικής Ιατρικής, το Παιδοενδοκρινολογικό Τμήμα, το Παιδοακτινολογικό Τμήμα, την Παιδοχειρουργική Κλινική, καθώς επίσης με ειδικό διαιτολόγο και παιδοψυχολόγο, όπου αυτό είναι αναγκαίο.

Σε συνεργασία με Παιδοενδοκρινολογικό Τμήμα του νοσοκομείου μας, ελέγχονται και αντιμετωπίζονται όλες οι σοβαρές συγγενείς ανωμαλίες των γεννητικών οργάνων, όπως και όλες οι περιπτώσεις πρώιμης ήβης.

Σε συνεργασία με το Παιδοακτινολογικό Τμήμα του νοσοκομείου μας, γίνονται όλες οι απαραίτητες εξετάσεις όπως υπερηχογραφήματα, μέτρηση της οστικής ηλικίας, αξονικές και μαγνητικές τομογραφίες.

Επίσης γίνεται για διαγνωστικούς λόγους, εάν αυτό είναι απαραίτητο ιδιαίτερα σε υποψία παρουσίας ξένου σώματος στον κόλπο κατά την παιδική ηλικία, ο ενδοσκοπικός έλεγχος του κόλπου (παρθενοσκόπηση).

Πραγματοποιούνται επίσης όλες οι χειρουργικές επεμβάσεις που αφορούν το γυναικολογικό σύστημα των κοριτσιών (κύστεις ωοθηκών, δυσγενετικές γονάδες, συγγενείς ανωμαλίες του γεννητικού συστήματος), ενώ όταν συντρέχουν οι προϋποθέσεις χειρουργούνται λαπαροσκοπικά, μειώνοντας έτσι το κόστος νοσηλείας και την ψυχολογική επιβάρυνση των νεαρών κοριτσιών, λόγω του μικρού χρόνου παραμονής στο Νοσοκομείο.

Προληπτικός εμβολιασμός κατά του Καρκίνου της Μήτρας

Στο ιατρείο μας παρέχεται συμβουλευτική για το εμβόλιο κατά του ιού των ανθρωπίνων θηλωμάτων ή κονδυλωμάτων (ΗΠΩ), που με κλινικές μελέτες έχει διαπιστωθεί ότι είναι αποτελεσματικό και ασφαλές.

Η κυκλοφορία του στην Ελλάδα ξεκίνησε από το 2006 και έχει χορηγηθεί σε εκατομμύρια κοπέλες σε όλο τον κόσμο.

Προστατεύει αποτελεσματικά από τα κονδυλώματα του αιδοίου και του και του κόλπου και σε ένα μεγάλο ποσοστό από τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας.

Δεν προσφέρει προστασία απέναντι σε όλους τους τύπους του ιού HPV και για αυτό οι σεξουαλικά ενεργές γυναίκες πρέπει να μην ξεχνούν τον ετήσιο γυναικολογικό τους έλεγχο και το τεστ Παπανικολάου.

Το καλύτερο είναι να γίνεται πριν την έναρξη των σεξουαλικών επαφών μεταξύ 12 και 15 ετών.

Το δοσολογικό σχήμα είναι τρεις δόσεις που γίνονται ενδομυϊκά και οι εμπορικές ονομασίες τους είναι GARDASIL (τετραδύναμο) και CERVARIX (διδύναμο).

Σύμφωνα με το νέο Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμού του 2015, από την ηλικία των 11 ετών μπορούν πλέον να εμβολιάζονται τα κορίτσια κατά του ιού των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV), ενώ το εμβόλιο μπορεί να γίνει δωρεάν και σε ομοφυλόφιλους άνδρες κάτω των 26 ετών.

Σύμφωνα με το νέο εμβολιαστικό πρόγραμμα που ισχύει από τις 22 Ιανουαρίου του 2015, ο εμβολιασμός έναντι του ιού HPV, συστήνεται πλέον να ξεκινά στα κορίτσια από την ηλικία των 11 ετών, αντί των 12 ετών που ίσχυε μέχρι πρότινος.

Συγκεκριμένα, μεταξύ 11 και 15 ετών το εμβόλιο θα γίνεται σε δύο δόσεις με μεσοδιάστημα 6 μηνών.

Για τις ηλικίες μετά τα 15 έτη προβλέπεται η χορήγηση τριών δόσεων του εμβολίου.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το εμβόλιο κατά του HPV μέχρι και το Δεκέμβριο του 2016 θα χορηγείται στις γυναίκες 18 - 26 ετών δωρεάν, ενώ μετά από το χρονικό αυτό ορόσημο, ο εμβολιασμός θα είναι δωρεάν μόνο για την ομάδα 11 - 18 ετών.

Για πρώτη φορά όμως στο νέο Πρόγραμμα Εθνικού Εμβολιασμού προβλέπεται και η δωρεάν χορήγηση του εμβολίου σε ομοφυλόφιλους άνδρες, κάτω των 26 ετών.

Ασθένειες

Αιδιοκολπίτιδα Διαβάστε περισσότερα

Κολπίτιδα ονομάζεται η λοίμωξη ή φλεγμονή του κόλπου. Στα παιδιά συνήθως δεν πρόκειται μόνο για κολπίτιδα αλλά για αιδοιοκολπίτιδα, δηλαδή φλεγμονή των έξω γεννητικών οργάνων (του αιδοίου) και του κόλπου (αιδοιίτιδα και κολπίτιδα μαζί).

Οι αιδοιοκολπίτιδες στη νεογνική και παιδική ηλικία είναι το πιο συχνό γυναικολογικό πρόβλημα. Υπολογίζεται ότι μέχρι την ηλικία των 10 ετών, το 80% των κοριτσιών θα εμφανίσει, έστω για μία φορά, αιδοιοκολπίτιδα.

Οι αιδοιοκολπίτιδες που εμφανίζονται σε νεαρά κορίτσια και μένουν αδιάγνωστες ή αθεράπευτες, μπορεί να αποτελέσουν βασική αιτία υπογονιμότητας κατά την αναπαραγωγική ηλικία.

Τα μικρόβια μπορεί να μετακινηθούν προς τις σάλπιγγες και να προκαλέσουν απόφραξη τους και κατά συνεπεία υπογονιμότητα ή ακόμα και στειρότητα.

Η έγκαιρη θεραπεία απομακρύνει τον κίνδυνο μείωσης της γονιμότητας και γενικότερα της μελλοντικής αναπαραγωγικής υγείας του νεαρού κοριτσιού, ενώ η ενημέρωση των γονέων για τα απαραίτητα προληπτικά μέτρα, έχει μεγάλη σημασία.

Αιτίες - Προδιαθεσικοί παράγοντες

Τα αίτια της αιδοιοκολπίτιδας περιλαμβάνουν μία μεγάλη ποικιλία παραγόντων, όπως μικροβιακές μολύνσεις, μη ειδικές δερματολογικές βλάβες, τραυματισμούς, ξένα σώματα, νεοπλάσματα, ορμονικούς λόγους, παράσιτα εντέρου, κ.λπ.

Στον κόλπο υπάρχει μία λεπτή ισορροπία, η φυσιολογική χλωρίδα, η οποία μπορεί να διαταραχθεί εύκολα από μία ποικιλία παραγόντων και έτσι να δοθεί η δυνατότητα να αναπτυχθούν παθογόνα μικρόβια.

Στην παιδική ηλικία το αιδοίο και ο κόλπος του κοριτσιού είναι ευαίσθητα, γιατί δεν έχουν ακόμα οιστρογόνα, οπότε η λοίμωξη συνήθως είναι πρωτοπαθής στο αιδοίο με δευτεροπαθή εντόπιση στον κόλπο.

Στην εφηβεία η παραγωγή οιστρογόνων από τις ωοθήκες βοηθά στην ανάπτυξη του κολπικού επιθηλίου, ενώ μειώνεται το pH, αυξάνεται το γλυκογόνο των κυττάρων και αναπτύσσεται η φυσιολογική χλωρίδα του κόλπου.

Ταυτόχρονα, αναπτύσσονται τα μεγάλα χείλη, η τρίχωση του εφηβαίου, το δέρμα της περιοχής γίνεται πιο ανθεκτικό και λειτουργούν οι σμηγματογόνοι αδένες.

Παράλληλα με αυτές τις αλλαγές, η αιδοιοκολπίτιδα δίνει σταδιακά τη θέση της, όσον αφορά τη συχνότητα, στην κολπίτιδα, τραχηλίτιδα και σαλπιγγίτιδα και η αιδοιίτιδα γίνεται σχεδόν αποκλειστικά δευτεροπαθής.

Επιπλέον, στην παιδική ηλικία, η είσοδος του κόλπου είναι πιο κοντά στον πρωκτό, ενώ στις πολύ μικρές ηλικίες, η χρήση της «πάνας» συγκρατεί και μεταφέρει κόπρανα και μικρόβια από τον πρωκτό προς τον κόλπο.

Συμμετοχή στην παθογένεια της αιδοιοκολπίτιδας, έχουν οι κακοί κανόνες υγιεινής, όπως ο καθαρισμός των γεννητικών οργάνων από πίσω προς τα εμπρός, η επαφή των γεννητικών οργάνων με την τουαλέτα, το ξύσιμο με βρώμικα χέρια και ο ιδρώτας.

Οι κολπίτιδες είναι πιο συχνές κατά τις καλοκαιρινές διακοπές, τα μπάνια, τις θάλασσες και τα παιχνίδια στην άμμο. Σε πολλές περιπτώσεις οι αιδοιοκολπίτιδες συνυπάρχουν ή είναι επακόλουθα μίας άλλης φλεγμονής, όπως η ωτίτιδα, η βρογχίτιδα και η αδενίτιδα.

Τέλος τα ξένα σώματα αποτελούν μία πιο σπάνια αιτία φλεγμονής του κόλπου στα κορίτσια πριν από την ήβη.

Συμπτώματα

Τα συμπτώματα που εμφανίζονται στις αιδοιοκολπίτιδες ποικίλουν ανάλογα με το αίτιο και περιλαμβάνουν:

  • Παχύρευστα, άσπρα κολπικά υγρά,
  • Πράσινα – κίτρινα - γκρίζα κολπικά υγρά,
  • Δυσοσμία του κόλπου,
  • Φαγούρα, τσούξιμο,
  • Ερεθισμένη γεννητική περιοχή,
  • Πόνος κατά την ούρηση,
  • Διάχυτος πόνος χαμηλά στην κοιλιά.

Διάγνωση

Απαραίτητη για τη σωστή διάγνωση είναι πρωταρχικά η λήψη λεπτομερούς ιστορικού όσον αφορά το χρόνο έναρξης των συμπτωμάτων, τις συνήθειες υγιεινής του παιδιού, καθώς επίσης τυχόν συνυπάρχουσες παθήσεις.

Ακολούθως γίνεται η παιδογυναικολογική εξέταση, με την οποία ελέγχεται η ανατομία της περιοχής των έξω γεννητικών οργάνων και καταγράφεται το στάδιο ενήβωσης.

Στη συνέχεια πραγματοποιείται η λήψη κολπικών υγρών μέσα από τον κόλπο του παιδιού ή της έφηβης και αποστέλλεται για καλλιέργεια. Η λήψη των υγρών δεν πρέπει να γίνεται ποτέ εξωτερικά, γιατί συνήθως οδηγεί σε λάθος διάγνωση.

Η σωστή ειδική λήψη γίνεται από το βάθος του κόλπου δια μέσω της οπής του παρθενικού υμένα, όπου λόγω της πολύ νεαρής ηλικίας των προσερχόμενων απαιτείται ειδική επιμέλεια και πρέπει να πραγματοποιείται μόνο από εξειδικευμένο και έμπειρο Παιδογυναικολόγο.

Η διαγνωστική προσέγγιση των αιδοιοκολπίτιδων στην προ και εφηβική περίοδο, συμπληρώνεται με συστηματικό έλεγχο μυκοπλασματικών και χλαμυδιακών λοιμώξεων και επί θετικού αποτελέσματος συστήνεται έλεγχος του οικογενειακού περιβάλλοντος του παιδιού.

Αντιμετώπιση

Η χορήγηση αντιβιοτικών στα παιδιά πρέπει να είναι πάντα δικαιολογημένη. Είναι απαράδεκτο να δίνονται διάφορες «τυφλές» θεραπείες σε παιδιά, είτε αυτό αφορά τοπική θεραπεία με αλοιφές είτε αντιβίωση από το στόμα.

Πρέπει να γίνεται καλλιέργεια κολπικών υγρών και να απομονώνεται το υπεύθυνο μικρόβιο. Μόνο τότε και σύμφωνα με το τεστ ευαισθησίας σε αντιβιόγραμμα αναγνωρίζεται ποια είναι η κατάλληλη αντιβίωση για το παιδί.

Πολλές φορές μπορεί να γίνει αν το αντιβιόγραμμα το επιτρέπει και τοπική κολπική εφαρμογή φαρμακευτικών σκευασμάτων για τη θεραπεία της αιδοιοκολπίτιδας παράλληλα με τη συστηματική θεραπεία.

Θεμελιώδους σημασίας επιπρόσθετα είναι η διδασκαλία ορισμένων κανόνων σωστής υγιεινής που πρέπει το ίδιο το παιδί και το περιβάλλον που ασχολείται με το παιδί να ακολουθεί, όπως επίσης απαραίτητος είναι και ο επανέλεγχος του παιδιού μετά το τέλος της θεραπείας.

Διαταραχές εμμήνου ρύσεως Διαβάστε περισσότερα

Στα κορίτσια, η εμμηναρχή και ο ακόλουθος καταμήνιος κύκλος σηματοδοτεί το πέρασμα από την παιδική στην εφηβική ηλικία και παρουσιάζει πολλαπλές παραλλαγές ιδιαιτέρως στρεσογόνες, τόσο για τις έφηβες όσο και για το οικογενειακό περιβάλλον τους.

Στο τμήμα μας προσφέρεται ενδελεχής έλεγχος και ενημέρωση προκειμένου να αποσαφηνίζονται οι φυσιολογικές παραλλαγές από τις παθολογικές καταστάσεις που μπορούν να επιφέρουν μακροπρόθεσμα αρνητικά αποτελέσματα.

Στα φυσιολογικά κορίτσια η ωρίμανση του άξονα υποθάλαμο – υπόφυσης – ωοθηκών και η επαρκής ωρίμανση των ωοθυλακίων μαζί με την ωοθυλακιορρηξία πολλές φορές αργεί για 1 - 3 χρόνια, προκαλώντας αραιομηνόρροια και δυσλειτουργικές αιμορραγίες.

Όταν αργεί η εμμηναρχή τότε αργεί και η εγκατάσταση της ωοθυλακιορρηξίας και είναι πιο συχνές οι διαταραχές του κύκλου.

Η εφηβική αραιομηνόρροια και η ήπια δυσλειτουργική αιμορραγία στα πρώτα 1 - 2 χρόνια μετά την εμμηναρχή συνήθως δεν απαιτούν θεραπεία, επειδή είναι παραλλαγές της φυσιολογικής εφηβικής ωρίμανσης του άξονα.

Ειδική μέριμνα δίδεται από το Τμήμα μας στον έλεγχο και την αντιμετώπιση των διαταραχών της εμμήνου ρύσεως (αμηνόρροιας, αραιομηνόρροιας, συχνομηνόρροιας, υπερμηνόρροιας, πολυμηνόρροιας, δυσμηνόρροιας).

Για να τεθεί η ακριβής διάγνωση απαιτούνται πρώτα να γίνουν τα εξής:

  • να ληφθεί ένα λεπτομερές ιστορικό που να διευκρινίσει την ύπαρξη ή όχι έντονου άγχους, υπερβολικής άσκησης ή χρόνιου ενδοκρινολογικού νοσήματος (διαταραχές θυρεοειδικής λειτουργίας, σύνδρομο Cushing κ.λπ.), ή κάποιας διατροφικής διαταραχής (νευρική ανορεξία- βουλιμία),
  • να αποκλειστεί η εγκυμοσύνη,
  • να αποκλειστούν διαταραχές πήξεως του αίματος,
  • να γίνει γυναικολογική εξέταση σε έφηβη που έχει σεξουαλική δραστηριότητα,
  • να γίνει ένας πλήρης ορμονολογικός έλεγχος.

Η δυσλειτουργική αιμορραγία της μήτρας στην εφηβεία αποτελεί την πλέον επείγουσα γυναικολογική παθολογία λόγω της ταχύτατης απώλειας αίματος, της προκύπτουσας αναιμίας καθώς και της ενίοτε ανάγκης νοσηλείας.

Η αιτία της δυσλειτουργικής αιμορραγίας στην εφηβεία είναι κατά 90% η ανωθυλακιορρηξία. Επίσης, ορισμένες φορές κατά την εφηβεία μπορεί να υπάρχει ελαττωματικό ωχρό σωμάτιο που δεν παράγει τις απαιτούμενες ποσότητες προγεστερόνης.

Και στις δύο περιπτώσεις, λόγω της έλλειψης της προγεστερόνης, τα οιστρογόνα δημιουργούν ανεξέλεγκτα ένα υπερπλαστικό, ασταθές στρώμα του ενδομητρίου.

Η εφηβική δυσλειτουργική αιμορραγία στα πρώτα 1 - 2 χρόνια μετά την εμμηναρχή μπορεί να μην απαιτεί θεραπεία, χρειάζεται όμως πολύ στενή παρακολούθηση.

Σε γενικές γραμμές στην ήπια εφηβική δυσλειτουργική αιμορραγία, όπου η έμμηνος ρύση διαρκεί πέρα από 7 ημέρες ή ο κύκλος είναι λιγότερος από 21 ημέρες για παραπάνω από ένα μήνα αλλά ο αιματοκρίτης είναι φυσιολογικός, χρειάζεται στενή παρακολούθηση, συνήθως όμως δεν απαιτείται φαρμακευτική θεραπεία, οπότε καθησυχάζουμε την έφηβο ότι θα διορθωθεί όπως ωριμάζει ο άξονας της.

Στη σοβαρή δυσλειτουργική αιμορραγία, όμως, όταν ο αιματοκρίτης επηρεάζεται ή εάν το κορίτσι δεν είναι αιμοδυναμικά σταθερό, χρειάζεται εισαγωγή στο νοσοκομείο, μετάγγιση αίματος κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις και ταυτόχρονη θεραπεία με αντισυλληπτικό δισκία

Δυσμηνόρροια Διαβάστε περισσότερα

Η λέξη δυσμηνόρροια, δυσ - μήνας - ροια (ρέω), σημαίνει επώδυνη εμμηνορρυσία, και ως εκ τούτου ορίζεται ως η κατάσταση κατά την οποία η γυναίκα πονά περισσότερο από το φυσιολογικό στη διάρκεια της περιόδου της (έμμηνος ρύση).

Μία κοπέλα μπορεί να εμφανίσει τέτοιο πρόβλημα κατά την εφηβική ηλικία χωρίς κάποια προϋπάρχουσα πάθηση (πρωτοπαθής δυσμηνόρροια) ή και πολύ αργότερα στη ενήλικο ζωή της, οπότε συνήθως υπάρχει κάποια παθολογική αιτία, η οποία πρέπει να διερευνηθεί (δευτεροπαθής δυσμηνόρροια).

Οι πόνοι περιόδου επηρεάζουν περίπου το 75% των γυναικών της αναπαραγωγικής ηλικίας. Περίπου σε ποσοστό 25% - 30% οι γυναίκες αυτές αναγνωρίζουν την έναρξη του προβλήματος από την εφηβεία τους, και το αναφέρουν σα μία ιδιαίτερα άσχημη και καταπιεστική εμπειρία.

Συμπτώματα

Κάθε κορίτσι βιώνει διαφορετικά την περίοδό του κάθε μήνα και παρ’ όλο που ορισμένα μπορεί να αναφέρουν ένα ήπιο βάρος χαμηλά στην κοιλιά, άλλα έχουν έντονους πόνους, που τα αναγκάζει να περνούν το μεγαλύτερο διάστημα στο κρεβάτι, να απουσιάζουν από το σχολείο και να απέχουν από κάθε σωματική δραστηριότητα.

Ο πόνος μπορεί να είναι ρυθμικός (έρχεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα, αυξάνει προοδευτικά και στη συνέχεια δεν υπάρχει μέχρι το επόμενο επεισόδιο), σαν κράμπα, να αντανακλά στη μέση, στην πλάτη, στο στομάχι ή και στα πόδια και γίνεται συνήθως χειρότερος όταν η ροή του αίματος είναι στο αποκορύφωμά της.

Μερικά κορίτσια μπορεί να έχουν τάση προς εμετό, ναυτίες, πονοκέφαλο, ενώ εμετοί ή και διάρροιες αναφέρονται πολύ συχνά στην έναρξη της περιόδου και συμπληρώνουν το φάσμα της συμπτωματολογίας της δυσμηνόρροιας.

Παράγοντες που μπορεί να παίζουν ρόλο στην εμφάνιση μεγαλύτερου και δυσκολότερα ανεκτού πόνου στην εφηβεία είναι:

  • η αυξημένη ροή αίματος,
  • η αυξημένη διάρκεια περιόδου,
  • η ύπαρξη οικογενειακού ιστορικού δυσμηνόρροιας, κυρίως από τη μητέρα
  • το κάπνισμα,
  • Η ύπαρξη ατομικού ιστορικού πρώιμη εμμηναρχή (εμφάνιση περιόδου σε πολύ μικρή ηλικία).

Αίτιες

Πολλές θεωρίες έχουν περιγραφεί, σύμφωνα με την επικρατέστερη όμως από αυτές, λίγο πριν την έναρξη της περιόδου το σώμα της γυναίκας παράγει ορισμένες ουσίες που ονομάζονται προσταγλανδίνες, οι οποίες προκαλούν συσπάσεις στη μήτρα.

Στα κορίτσια με δυσμηνόρροια, οι ουσίες αυτές παράγονται περισσότερο απ’ ότι χρειάζεται και για αυτό προκαλούν έντονους μυϊκούς σπασμούς και κράμπες, οι οποίες γίνονται αντιληπτές σα δριμύς πόνος, ο οποίος αρχίζει να εκδηλώνεται μία - δύο μέρες πριν από την περίοδο και συνεχίζει κατά τη διάρκειά της.

Αντιμετώπιση

Είναι πολύ σημαντικό το πρόβλημα αυτό ν' αντιμετωπίζεται με τον κατάλληλο τρόπο ανάλογα με την αιτία του και να χορηγείται η ανάλογη θεραπεία για την αντιμετώπιση της οδυνηρής αυτής κατάστασης.

Α) φαρμακευτική αγωγή

Ως θεραπεία πρώτης επιλογής, θεωρούνται τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα, τα οποία επαναφέρουν τις προσταγλανδίνες στα φυσιολογικά τους επίπεδα «διορθώνοντας» έτσι το πρόβλημα.

Είναι σημαντικό να λαμβάνονται αμέσως με τα πρώτα συμπτώματα ή και μία μέρα πριν την έναρξη της εμμήνου ρύσεως. Τα φάρμακα αυτά με σωστή χρήση, έχουν υψηλή αποτελεσματικότητα στη μείωση του πόνου της περιόδου που μπορεί να φτάσει μέχρι και 95%.

Σπασμολυτικά φάρμακα χρησιμοποιούνται επίσης συχνά είτε μόνα τους , είτε σε συνδυασμό με τα αντιφλεγμονώδη για της αντιμετώπιση της πρωτοπαθούς δυσμηνόρροιας.

Στις πλέον βαριές περιπτώσεις που τα παραπάνω φάρμακα αποτυγχάνουν να ελέγξουν τον πόνο η χρήση αντισυλληπτικών δισκίων, υπό την καθοδήγηση του γιατρού, βοηθά αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση του προβλήματος.

Β) μη φαρμακευτική αγωγή

Άλλοι εναλλακτικοί, μη φαρμακευτικοί τρόποι, που συχνά συστήνονται και κατά περίπτωση συμβάλλουν ουσιαστικά στη μείωση του πόνου είναι:

  • Το ελαφρύ μασάζ στην περιοχή της κοιλιάς με αιθέρια έλαια είναι αναζωογονητικό και αρκετά αποτελεσματικό.
  • Η τοποθέτηση ζεστών επιθεμάτων στο κάτω μέρος της κοιλιάς, τα οποία κρατούν ζεστή την περιοχή, ανακουφίζουν σε μεγάλο βαθμό από τον πόνο.
  • Η άσκηση, ακόμα κι αν είναι σε πιο ήπια μορφή, βοηθάει στη χαλάρωση των μυών και συμβάλλει στην παραγωγή ενδορφινών - των ορμονών, που ευθύνονται για την αίσθηση της ευφορίας και συνεπώς την ανακούφιση από τον πόνο.
  • Ο ύπνος βοηθά στην καταπολέμηση του στρες και χαλαρώνει τον οργανισμό.
  • Η κατανάλωση άφθονων Ω3 λιπαρών, τα οποία βρίσκονται σε λιπαρά ψάρια, όπως ο σολομός και η σαρδέλα.
  • Η κατανάλωση τροφίμων πλούσιων σε Β1 και μαγνήσιο.
  • Η αποφυγή κατανάλωσης καφέ. Κατά τη διάρκεια της περιόδου είναι ικανός να αυξήσει την ένταση και τους σπασμούς των μυών με αποτέλεσμα να επιδεινώσει τη δυσμηνόρροια.
  • Η αποφυγή ζάχαρης και των πολύ λιπαρών γλυκών, παρά το γεγονός ότι είναι γνωστή η αυξημένη επιθυμία για κατανάλωση γλυκών αυτές τις ημέρες.
  • Δυόσμος, κανέλλα και μέντα, σε μορφή ροφήματος, είναι γνωστά και για τις καταπραϋντικές τους ιδιότητες τις δύσκολες αυτές μέρες.

Η επίσκεψη της εφήβου στον παιδογυναικολόγο είναι απαραίτητη, ώστε ο γιατρός μετά από ενδελεχή έλεγχο θα διαπιστώσει αν υπάρχει κάποιο υποκείμενο νόσημα και θα δώσει απλές, σαφείς και αξιόπιστες συμβουλές για αποτελεσματικές θεραπείες, που είναι άμεσα διαθέσιμες, ώστε οι «δύσκολες» μέρες μην χαλάνε την καθημερινότητα των κοριτσιών.

Δίνοντας έτσι σωστές συμβουλές από νωρίς στη ζωή μίας νεαρής κοπέλας, μπορούμε να τη βοηθήσουμε να διαχειριστεί σωστά τους πόνους της περιόδου, ώστε να απολαμβάνει και να μην χάνει στιγμή από τις καθημερινές της συνήθειες.

Ξένα σώματα στον κόλπο Διαβάστε περισσότερα

Η παρουσία ενός ξένου σώματος μέσα στον κόλπο κατά την παιδική ηλικία αποτελεί μία ιδιαίτερη περίπτωση, ενώ τα συμπτώματα που προκαλεί είναι υπεύθυνα για περίπου 3-4% του συνόλου των επισκέψεων στο Παιδογυναικολογικό Εξωτερικό Ιατρείο.

Τα ξένα σώματα εισάγονται συνήθως από τα ίδια τα κορίτσια για διάφορους λόγους, όπως για παράδειγμα κατά τη διάρκεια της καθημερινής τους τουαλέτας λόγω κακής υγιεινής, από ατύχημα, στο πλαίσιο της «αυτό-εξερεύνησής» τους, από περιέργεια, κατά τη διάρκεια αυνανισμού ή κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού.

Είναι αρκετά πιο συχνό φαινόμενο σε κορίτσια νηπιακής κυρίως ηλικίας, καθώς και σε κορίτσια με νοητική υστέρηση ανεξαρτήτως ηλικίας.

Μία εξαιρετική ποικιλία από ξένα σώματα μπορούν να βρεθούν στον κόλπο των μικρών κοριτσιών, όπως παραμάνες, τσιμπιδάκια για τα μαλλιά, μολύβια, κουμπιά, πέτρες, χάντρες, ξηροί καρποί, μικρές γόμες και μικρά κομμάτια παιχνιδιών.

Τα μικρά κομμάτια χαρτιού τουαλέτας, όμως, αποτελούν το συχνότερο ξένο σώμα που ανευρίσκεται κυρίως στη νηπιακή ηλικία.

Τα παιδιά μπορεί να είναι σε θέση να αναφέρουν από μόνα τους το ιστορικό ενασχόλησης με την περιοχή των έξω γεννητικών οργάνων και τη χρήση κάποιων παιχνιδιών, μπορεί όμως και σκόπιμα ή από φόβο να αποκρύπτουν την ενασχόληση αυτή.

Σε κάθε περίπτωση πάντως πρωταρχικό μας μέλημα είναι ο αποκλεισμός σωματικής ή σεξουαλικής κακοποίησης, όσο και αν το ενδεχόμενο αυτό είναι πιο απομακρυσμένο και οι γονείς αποκλείουν εξαρχής κάθε τέτοια πιθανότητα.

Τα ξένα σώματα στον κόλπο ευνοούν την ανάπτυξη μικροβίων και προκαλούν αιδοιοκολπίτιδες, φλεγμονές δηλαδή του αιδοίου και του κόλπου που ανάλογα με το μικροοργανισμό που είναι υπεύθυνος και το είδος του ξένου σώματος μπορεί να οδηγήσουν σε εξέλκωση των κολπικών τοιχωμάτων, και σε παραμελημένες περιπτώσεις σε δημιουργία συριγγίων με την ουροδόχο κύστη ή το έντερο.

Πιο σπάνια η ανιούσα χρόνια λοίμωξη μπορεί να οδηγήσει σε σαλπιγγίτιδα, διάτρηση μέσω του κόλπου μέσα στην κοιλιακή κοιλότητα, με αποτέλεσμα οξεία κοιλία και περιτονίτιδα, ενώ πιο σπάνια, σε περιπτώσεις παιδιών με σοβαρή ανοσολογική ανεπάρκεια τα ξένα σώματα μπορούν να οδηγήσουν σε μία συστηματική μόλυνση.

Αν και μία ποικιλία συμπτωμάτων μπορεί να προκύψει από ένα ξένο σώμα στον κόλπο, τα πιο κοινά συμπτώματα που αναφέρονται είναι η παρουσία κολπικού εκκρίματος, συχνά αιματηρού, πυώδους ή και δύσοσμου.

Η έντονη παρουσία υγρών, με ιδιαίτερα έντονη μυρωδιά, αλλά και η εμφάνιση αίματος σε κάποιες περιπτώσεις είναι αυτό που κινητοποιεί τους γονείς, ενώ λιγότερο κοινά συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν πόνο στο κάτω μέρος της κοιλιάς και στην υπερηβική περιοχή, αίσθημα καύσου και δυσουρία.

Χαρακτηριστικό αυτών των περιπτώσεων είναι η επιμονή της μόλυνσης, η οποία εμφανίζεται επανειλημμένα και δεν υποχωρεί με τα αντιβιοτικά, ακόμη και αν έχει προηγηθεί εξέταση με καλλιέργεια κολπικού υγρού και αντίστοιχη θεραπεία.

Αν και η κολπική εξέταση αποκαλύπτει γενικά την παρουσία ενός ξένου σώματος, αυτή είναι τεχνικά δύσκολο να γίνει σε ένα μικρό κορίτσι χωρίς αναισθησία και αποφεύγεται.

Με τη στενή συνεργασία με το Παιδοακτινολογικό Τμήμα χρησιμοποιούμε διάφορες τεχνικές απεικόνισης για να αποκλείσουμε ή να καταδείξουμε την ύπαρξη ενός ξένου σώματος στον κόλπο, όπως το πυελικό υπερηχογράφημα, η απλή ακτινογραφία πυέλου, η ανιούσα κολπογραφία και η μαγνητική τομογραφία (MRI).

Όταν έχει τεθεί λοιπόν η διάγνωση της ύπαρξης ξένου σώματος στον κόλπο ή αν υπάρχει μόνο η ένδειξη και πρέπει να διαπιστωθεί η παρουσία του ή όχι στον κόλπο πραγματοποιούμε μία ειδική εξέταση, την παρθενοσκόπηση.

Η παρθενοσκόπηση είναι ασφαλής, εύκολη, αποτελεσματική και γίνεται υπό αναισθησία με τη βοήθεια μικροσκοπικής κάμερας δια μέσω της οπής του παρθενικού υμένα.

Με την παρθενοσκόπηση εξετάζουμε τον κόλπο του παιδιού, ανευρίσκουμε και απομακρύνουμε το ξένο σώμα, ενώ το κολπικό τοίχωμα θεραπεύει από μόνο του μετά την απομάκρυνση του ξένου σώματος.

Πρώιμη Εφηβεία Διαβάστε περισσότερα

Είναι γνωστό ότι η «ενήβωση» ή «ήβη», αποτελεί μία φυσιολογική μετάβαση από την παιδική ζωή στην ενήλικη και χαρακτηρίζεται από ενδοκρινολογικές, μορφολογικές και ψυχικές αλλαγές.

Ουσιαστικά, ξεκινάει η σεξουαλική ωρίμανση του παιδιού, που εκδηλώνεται με την ανάπτυξη των δευτερογενών χαρακτηριστικών του φύλλου, όπως είναι η αύξηση των γονάδων (όρχεις, ωοθήκες) και της τριχοφυΐας.

Η «πρώιμη ήβη», είναι μία κατάσταση κατά την οποία παρουσιάζεται μία πρόωρη έναρξη, αυτής της διαδικασίας.

Πρώιμη ήβη στα κορίτσια χαρακτηρίζεται η ανάπτυξη των δευτερογενών χαρακτηριστικών του φύλου, δηλαδή η ανάπτυξη του στήθους, η εμφάνιση τριχοφυΐας στην περιοχή των γεννητικών οργάνων και στις μασχάλες ή/και η έναρξη της εμμήνου ρύσεως που εμφανίζεται πριν την ηλικία των 8 ετών στα κορίτσια.

Προδιαθεσικοί παράγοντες

Στους προδιαθεσικούς παράγοντες της πρώιμης ήβης περιλαμβάνονται:

  • Ο αυξημένος δείκτης μάζας σώματος- παχυσαρκία.
  • Τα αυξημένα επίπεδα «λεπτίνης» (ορμόνη που βρίσκεται στο λίπος), δίνουν σήμα στον εγκέφαλο για την πρώιμη εκκίνηση της ήβης.
  • Τα φυτοοιστρογόνα και εξωγενείς χημικές ουσίες που βρίσκονται κυρίως σε τροφές φυτικής προέλευσης.
  • Ψυχοκοινωνικοί παράγοντες (ερεθίσματα και οι εικόνες από την οικογένεια, την κοινωνία, την τηλεόραση και το ευρύτερο περιβάλλον του παιδιού).
  • Το οικογενειακό ιστορικό πρώιμης ήβης.

Συνέπειες της πρώιμης ήβης

Η πρώιμη ήβη χαρακτηρίζεται από αυξημένα επίπεδα ορμονών σχετικά με την ηλικία του κοριτσιού.

Παρατηρείται μία ταχεία αύξηση του ύψους, μπορεί να εμφανιστεί ακμή και η μυρωδιά του σώματος αποκτά χαρακτηριστικά ώριμου ατόμου.

Στη φάση αυτή επιταχύνεται ο ρυθμός ανάπτυξης, που συνοδεύεται από πρώιμη και ταχεία σκελετική ωρίμανση, πρώιμη σύγκλειση των επιφύσεων των οστών, με τελικό αποτέλεσμα χαμηλό ανάστημα κατά την ενηλικίωση.

Με την πρώιμη ήβη παρατηρείται εκδήλωση εφηβικής συμπεριφοράς με ενδεχόμενες συνέπειες στη σεξουαλική ωρίμανση και τις επιδόσεις στο σχολείο και βέβαια η πιθανότητα εγκυμοσύνης σε νεαρή ηλικία.

Μελέτες έχουν δείξει ότι τα κορίτσια με παχυσαρκία που εμφανίζουν πρώιμη αδρεναρχή, με εμφάνιση τρίχωσης στο εφήβαιο και τις μασχάλες πριν από την ηλικία των 8 ετών, στη συνέχεια έχουν αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσουν σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, με διαταραχές εμμήνου ρύσεως, υπερτρίχωση και ακμή.

Κατά την ενήλικη ζωή τα κορίτσια αυτά μπορεί να παρουσιάσουν διαταραχές στη γονιμότητα και κίνδυνο εμφάνισης μεταβολικού συνδρόμου και σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2.

Διάγνωση

Η διάγνωση της διαταραχής αυτής στηρίζεται αρχικά στην κλινική και αιτιολογική διερεύνηση για τον αποκλεισμό οποιαδήποτε παθολογίας.

Τα κέντρα που ελέγχουν την έναρξη της ήβης βρίσκονται στον εγκέφαλο. Κάποιος όγκος ή κύστη μπορεί να έχουν ενεργοποιήσει την «πρώιμη ήβη».

Υπάρχουν επίσης περιπτώσεις στις οποίες όγκοι των ωοθηκών, αυτόνομα παράγουν οιστρογόνα ή ανδρογόνα και έχουμε μία κλινική εικόνα ήβης που οφείλεται όμως σε περιφερικά αίτια (όχι του εγκεφάλου).

Ο βασικός διαγνωστικός έλεγχος περιλαμβάνει τα εξής:

  • Ορμονολογικός έλεγχος (γοναδοτροφίνες, στεροειδή του φύλου),
  • Ακτινογραφία αριστεράς άκρας χειρός για εκτίμηση της οστικής ηλικίας,
  • Υπερηχογράφημα κάτω κοιλίας για την εκτίμηση του μορφολογίας της μήτρας και του όγκου των ωοθηκών,
  • Μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου ή αξονική τομογραφία.

Θεραπεία

Η θεραπεία σκοπό έχει α) να αποφευχθεί πρώιμη σύγκλειση των επιφύσεων και ένα χαμηλό τελικό ανάστημα και β) να διακοπεί ή και να αναστραφεί η σεξουαλική ωρίμανση, ώστε να αποφευχθούν ψυχοκοινωνικά προβλήματα από την πολύ ενωρίς εμφάνιση της εμμήνου ρύσεως.

Η θεραπεία ενδείκνυται αδιαφιλονίκητα όταν η πρώιμη ήβη ξεκινά σε ηλικία μικρότερη των 6 ετών στο κορίτσι, όπου και επιφέρει σαφή βελτίωση του τελικού αναστήματος.

Αντίθετα, το όφελος μετριάζεται σε ηλικίες 6 - 8 ετών και υπάρχει μεγάλη διακύμανση στο όφελος τελικού αναστήματος από ασθενή σε ασθενή.

 Στην περίπτωση ταχέως εξελισσόμενης πρώιμης ήβης, δηλ. στις οριακές ηλικίες 8 - 9 ετών, η θεραπεία θα πρέπει να εξατομικεύεται, μόνον όταν υπάρχει σαφής ένδειξη δυσμενούς πρόγνωσης του τελικού αναστήματος.

 Ανάλογα με τη διάγνωση, υπάρχουν δυο πιθανές θεραπευτικές επιλογές:

  • Θεραπευτική αντιμετώπιση της υποκείμενης παθολογικής κατάστασης και
  • Φαρμακευτική μείωση των υψηλών επιπέδων των ορμονών του φύλου, ώστε να διακοπεί η συνέχιση της σεξουαλικής ωρίμανσης.

Η τελευταία, είναι μία ανώδυνη, χωρίς μακροχρόνιες παρενέργειες θεραπεία, οι επιδράσεις της οποίας παραμένουν για όσο διάστημα χορηγείται το φάρμακο.

Η θεραπεία αυτή είναι αποτελεσματική και συνήθως δεν προκαλεί παρενέργειες στα παιδιά.

Στα κορίτσια, επιτυγχάνει μείωση ή μη επιπλέον αύξηση του μεγέθους του στήθους, ενώ και η αύξηση του ύψους μπορεί να επιβραδυνθεί στον αναμενόμενο ρυθμό για την ηλικία.

Τέλος, και η συμπεριφορά σταδιακά επανέρχεται στα πρότυπα της ηλικίας του παιδιού.

Σύμμυση χειλέων Διαβάστε περισσότερα

Η σύμμυση των μικρών χειλέων του αιδοίου (labial agglutination και synechia vulvae) είναι η συνένωση των μικρών χειλέων. Εμφανίζεται στην παιδική – προεφηβική ηλικία και δίνει την εντύπωση της απόφραξης του προδόμου, δηλαδή της εισόδου του κόλπου.

Είναι συχνή πάθηση και εμφανίζεται στο 1,5% έως 3% των μικρών κοριτσιών της προεφηβικής ηλικίας. Σπανίως υπάρχει κατά τη γέννηση, ενώ συνήθως εμφανίζεται για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια του πρώτου χρόνου της ζωής και μέχρι την ηλικία των 4 έτη ζωής. Μπορεί όμως και να εμφανισθεί και σε μεγαλύτερα κορίτσια μέχρι και την ηλικία των 6 ετών.

Συμπτώματα

Η σύμμυση των χειλέων είναι συνήθως εντελώς ασυμπτωματική και γίνεται αντιληπτή τυχαία είτε από τους γονείς ή από τον παιδίατρο που εξετάζει σε τακτικό επίπεδο το μικρό κορίτσι μετά από προσεκτική επισκόπηση της περιοχής.

Σε κάποιες περιπτώσεις το μπορεί να προκληθεί μερική ή σπανιότερα πλήρης απόφραξη της ουρήθρας και να οδηγήσει σε υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις ή επαναλαμβανόμενες κολπίτιδες.

Στο μεγαλύτερο ποσοστό η σύμμυση υποχωρεί αυτόματα σχεδόν πάντα στην έναρξη της εφηβείας ή την εποχή που ξεκινά η πρώτη έμμηνος ρύση.

Η οριστική διάγνωση τίθεται από τον παιδογυναικολόγο, ο οποίος οφείλει να αποκλείσει άλλες διαταραχές της ανατομίας με παρόμοια κλινική εικόνα, όπως ο άτρητος παρθενικός υμένας, η ατρησία του κόλπου και, σπανιότερα, δερματικά υπολείμματα του παρθενικού υμένα.

Αντιμετώπιση

Η θεραπεία της σύμμυσης των χειλέων, μπορεί να είναι συντηρητική ή χειρουργική.

Συντηρητική θεραπεία

H φαρμακευτική θεραπεία περιλαμβάνει την τοπική εφαρμογή κρέμας οιστρογόνων δύο φορές την ημέρα και μέχρι να υποχωρήσει η σύμμυση. Συνήθως απαιτείται θεραπεία από 15 μέρες έως και 3 μήνες.

Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται για τη σωστή εφαρμογή της κρέμας, καθώς η παρατεταμένη χρήση της μπορεί να οδηγήσει σε διόγκωση των μαστών και μελάγχρωση του αιδοίου.

Οι παρενέργειες αυτές είναι αναστρέψιμες και υποχωρούν λίγο καιρό μετά από την διακοπή της αγωγής. Η θεραπεία με τοπική εφαρμογή κρέμας οιστρογόνων είναι αποτελεσματική στο 80% των περιπτώσεων.

 Χειρουργική θεραπεία

Στην περίπτωση που δεν επιλέγεται η φαρμακευτική θεραπεία ή όταν η φαρμακευτική θεραπεία με οιστρογόνα που προηγήθηκε έχει αποτύχει, η χειρουργική θεραπεία αποτελεί τη μοναδική λύση.

Η επέμβαση γίνεται με τοπική ή σπανιότερα με γενική αναισθησία και η αποτελεσματικότητά της είναι 100%.

Συνίσταται σε διάνοιξη της σύμμυσης, ενώ μετά την επέμβαση χορηγείται τοπικά λιπαντική αλοιφή (white petroleum jelly) για την αποφυγή επανασυγκόλλησης των χειλέων για τουλάχιστον 6 μήνες. Μετά τη διάνοιξη το κορίτσι επιστρέφει άμεσα στις δραστηριότητές του χωρίς κανένα περιορισμό. 

Σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών Διαβάστε περισσότερα

Το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών (Polycystic Ovary Syndrome – PCOS) είναι διαταραχή που χαρακτηρίζεται από υπερανδρογοναιμία, ωοθηκική δυσλειτουργία και ωοθήκες πολυκυστικής μορφολογίας στον υπερηχογραφικό έλεγχο.

Είναι η πιο συχνή γυναικολογική ενδοκρινολογική διαταραχή κι εμφανίζεται στο 5 - 10% των γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας (12 - 45 ετών), ενώ στην εφηβεία αποτελεί την αιτία για το 40% περίπου των διαταραχών της εμμήνου ρύσεως.

Τα διαγνωστικά κριτήρια του συνδρόμου έχουν αλλάξει κατά καιρούς, όμως όλα συμφωνούν ότι δευτερεύουσες αιτίες (όπως συγγενής υπερπλασία των επινεφριδίων, υπερπρολακτιναιμία και νεοπλάσματα που παράγουν ανδρογόνα) πρέπει αρχικά να αποκλειστούν.

Όλα τα διαγνωστικά κριτήρια επίσης, απαιτούν την παρουσία περισσοτέρων του ενός κριτηρίων για τη διάγνωση του συνδρόμου.

Η αντίσταση στην ινσουλίνη παρατηρείται σε πολλά κορίτσια με PCOS, ιδιαίτερα σε εκείνα με υπερανδρογοναιμία, ωστόσο δε θεωρείται ως ένα εκ των διαγνωστικών κριτηρίων.

Συμπτώματα

Τα συμπτώματα του συνδρόμου οφείλονται σε πολλούς παράγοντες, όπως η ανωοθυλακιορρηξία (έλλειψη ωοθυλακιορρηξίας), η συνεχής επίδραση των οιστρογόνων στο ενδομήτριο, η έλλειψη προγεστερόνης και η αύξηση των ανδρογόνων.

Τα πιο χαρακτηριστικά από αυτά είναι:

  • Διαταραχές εμμήνου ρύσης (περιόδου): Αμηνόρροια, αραιομηνόρροια και αιμορραγίες εκ διαφυγής των οιστρογόνων,
  • Κλινικά σημεία υπερανδρογοναιμίας (Δασυτριχισμός, αλωπεκία, λιπαρότητα δέρματος, ακμή),
  • Υπογονιμότητα,
  • Ανδροειδής παχυσαρκία (Εναπόθεση λίπους στο άνω τμήμα του σώματος-ώμοι, αυχένας, κοιλιακή χώρα),
  • Μελανίζουσα ακάνθωση (Καστανή ή φαιά υπέρχρωση του δέρματος, θηλωματώδης ή σαν βελούδο), η οποία εντοπίζεται στον αυχένα, στις μασχαλιαίες χώρες, στις βουβωνικές περιοχές και κάτω από τους μαστούς.

Μακροπρόθεσμες συνέπειες

Στις μακροπρόθεσμες συνέπειες του συνδρόμου πολυκυστικών ωοθηκών περιλαμβάνονται:

  • Τριπλάσιος κίνδυνος υπερπλασίας και καρκίνου του ενδομητρίου,
  • Αυξημένος κίνδυνος για ανάπτυξη καρκίνου των ωοθηκών,
  • Σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο σακχαρώδη διαβήτη τύπου ΙΙ (Αύξηση της αρτηριακής πίεσης πάνω από 130/85mmHg, αύξηση τριγλυκεριδίων πάνω από 150mg/dl, ελάττωση HDL κάτω από 50mg/dl), με αποτέλεσμα μακροπρόθεσμα αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου.

 Θεραπεία – Μέθοδοι αντιμετώπισης

Η επιλογή της κατάλληλης θεραπείας εξαρτάται από τους στόχους της ασθενούς και τη σοβαρότητα της ενδοκρινικής δυσλειτουργίας.

Η ελάττωση σωματικού βάρους και άσκηση αποκαθιστά την ωοθυλακιορρηξία στο 70% των περιπτώσεων.

Ανάλογα με την περίπτωση μπορούν να χορηγηθούν :

Αντισυλληπτικά Δισκία,

Προγεστερόνη,

Αγωνιστές GnRH,

Οξεική κυπροτερόνη,

Μετφορμίνη (σκεύασμα: Glucophage),

Κιτρική κλομιφαίνη,

Γοναδοτροπίνες.

Εναλλακτικά , ενδέχεται να αποφασιστεί ακόμα και χειρουργείο (Σφηνοειδής εκτομή-Drilling ωοθηκών).

Το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών είναι μία πολυπαραγοντική κατάσταση με μεγάλη ποικιλομορφία στη βαρύτητα εμφάνισή της.

Η προσεκτική αξιολόγηση και θεραπεία όχι μόνο βελτιώνει την ποιότητα ζωής, δίνει τη δυνατότητα στη γυναίκα τεκνοποίησης και προλαμβάνει την εμφάνιση μακροπρόθεσμων επιπλοκών επικίνδυνων για τη ζωή των ασθενών.

Γιατί εμάς

Οι Ιατροί διαθέτουν  την κατάλληλη εμπειρία και εξοικείωση, έτσι ώστε η πρώτη γυναικολογική εξέταση του κοριτσιού να αποτελέσει μία ευχάριστη εμπειρία και να εδραιωθεί με τον τρόπο αυτό μία ουσιαστική σχέση εμπιστοσύνης κι επικοινωνίας.

Αντιμετωπίζουν με ιδιαίτερη ευαισθησία το κάθε παιδί, καθώς μπορεί να καταλάβει καλύτερα τους προβληματισμούς, το άγχος και τις ανησυχίες τόσο των κοριτσιών όσο και των μητέρων τους. Προσεγγίζουνεξάλλου με πολλή προσοχή και λεπτότητα τα μικρά κορίτσια και με ξεχωριστό τρόπο τις έφηβες που βρίσκονται στο δύσκολο πέρασμα τους προς την ενηλικίωση.

Σε όλες τις περιπτώσεις που απαιτείται χειρουργική παρέμβαση, η αναισθησία δίδεται από εξειδικευμένη παιδοαναισθησιολόγο με τεράστια εμπειρία. Η αντιμετώπιση των προς χειρουργείο κοριτσιών είναι ιδιαίτερα προσεκτική, καθώς τα παιδιά κοιμούνται στην αγκαλιά της μητέρας τους και ξυπνάνε στην αγκαλιά της.

Ο έξυπνος με μικρομέθοδο προεγχειρητικός έλεγχος για τα μεγαλύτερα του ενάμιση έτους παιδιά, γίνεται με μία σταγόνα αίματος από το δάκτυλο, χωρίς τη δυσάρεστη φλεβοπαρακέντηση.

Η ύπαρξη στο νοσοκομείο μας των πλέον σύγχρονων ενδοσκοπικών εργαλείων, προσαρμοσμένων στο μέγεθος κάθε κοριτσιού, καθώς και η υψηλής ευκρίνειας κάμερες που προσαρμόζονται στα ενδοσκόπια ή λαπαροσκόπια και μας επιτρέπουν να πραγματοποιούμε τις επεμβάσεις με τις καλύτερες δυνατές συνθήκες, ώστε να πετυχαίνουμε το καλύτερο αποτέλεσμα για τις μικρές ασθενείς μας.

Ιατροί Τμήματος

ΔΕΛΗΒΕΛΙΩΤΟΥ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ
Γυναικολόγος Παίδων και Εφήβων

Επιστημονικά Υπεύθυνη του Τμήματος Παιδικής & Εφηβικής Γυναικολογίας του Παιδιατρικού Κέντρου Αθηνών

ΡΟΪΔΗ ΣΤΕΛΛΑ
Γυναικολόγος Παίδων και Εφήβων

Επιστημονικός Συνεργάτης του Τμήματος Παιδικής & Εφηβικής Γυναικολογίας του Παιδιατρικού Κέντρου Αθηνών 

Η Στέλλα Ροΐδη γεννήθηκε το Μάιο 1981 στην Αθήνα. Είναι απόφοιτος ιατρικής της 2ης σχολής του Καρόλου της Πράγας το 2006.Μετά την ολοκλήρωση της...

 

Δείτε ακόμη

Πρόσφατα

Δημοφιλέστερα

NEWSLETTER

Συμπληρώστε το όνομα και το e-mail σας
για να εγγραφείτε στο newsletter μας

CAPTCHA
This question is for testing whether or not you are a human visitor and to prevent automated spam submissions.
2 + 1 =
Solve this simple math problem and enter the result. E.g. for 1+3, enter 4.

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Διστόμου 5-7, Μαρούσι, ΤΚ. 151 25

210 6862339/397

[email protected]

www.paidiatriko.gr

ΙΑΤΡΙΚΟ ΑΘΗΝΩΝ Α.Ε. ©2016 | DISCLAIMER |   ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΡΡΗΤΟΥ | ΠΟΛΙΤΙΚΗ COOKIES | ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ

 

Made by ZONEPAGE

 

Παιδικής κι Εφηβικής Γυναικολογίας Ιατρείο | www.paidiatriko.gr

Σφάλμα

Η ιστοσελίδα αντιμετώπισε ένα αναπάντεχο σφάλμα. Παρακαλώ δοκιμάστε αργότερα.